Ζώντας τη ζωή

"Ξέρεις κάτι; Τους ανθρώπους φοβάμαι πιο πολύ. Αυτοί σου προκαλούν τα περισσότερα κακά, σε σκοτώνουν, σου δημιουργούν προβλήματα και σε καταστρέφουν. Όχι, δεν είναι η μοναξιά, ούτε η ελευθερία, ούτε οι αράχνες ούτε οι κατσαρίδες! Φαίνεται τρελό, μα είναι η αλήθεια Μάρω. Να μη φοβάσαι το σκοτάδι γλυκιά μου, παρά μόνο το τι κρύβεται πίσω απο αυτό", είπε χαμογελώντας γλυκά στην Μάρω και της έσφιξε το χέρι. "Και να μη ξεχάσεις να ζείς ζαχαρωτάκι μου. ποτέ μην το ξεχάσεις. Η ζωή είναι ότι πολυτιμότερο μας έχει δοθεί και τη ζούμε μόνο μια φορά. Έλα τώρα, χαμογέλα μου να δω πως όλα πάνε καλά και έπιασαν τόπο τα λόγια μου." Η Μάρω του γέλασε. Κοίταξε προς το μέρος του και το ξανάκανε άλλη μια φορά. Έτρεξε να τον αγκαλιάσει αλλά της έκοψε τη φόρα. "Ζήσε, αγάπα και γέλα. Ποτέ μη σταματήσεις να τα κάνεις αυτά!!" Η Μάρω τον κοίταξε διστακτικά. '΄'Χέσε με ρε Γιάννη που θα μου κάνεις και ψυχανάλυση!" είπε ειρωνικά. "Και κοίτα να σε ξαναδώ να κλαίς, παλιοχαζή! Θα σε βαρέσω." είπε γελώντας στη Μάρω. "Δεν αξίζει να χαλιέσαι σοκολατίνι μου, γράψτους όλους εκεί που ξέρεις και συνέχισε τη ζωή σου. Να είσαι ο εαυτός σου και να είσαι λογική. Δείξε τρέλα εκεί που πρέπει και μην αποκτάς κόμπλεξ. Άσε όσους κομπλεξάρονται να το ζήσουν μόνοι τους. Ζήσε τη ζωή, ελεύθερα και όσο μπορείς. Μην ορίζεις τα όνειρά σου. Μη πιστεύεις κανέναν, μόνο τον εαυτό σου. Μην εξαρτάσαι απο κανέναν Μαρουλάκι μου. Και ξέρεις κάτι; Θέλω να τα σκεφτείς αυτά. Α! και σταμάτα να τρως όλη την ώρα τσίχλες! Είναι αγένεια. Και να μη σχολιάζεις κανέναν χωρίς να σου έχει φταίξει. Αν σε προκάλεσε, βρίσε, σχολίασε, χτύπα και εκδικήσου. Και θυμήσου, αν δεν πιστέψεις εσύ στον εαυτό σου πως θα πιστέψουν οι άλλοι σε σένα; Και όσον αφορά την εμφάνισή σου,. Κάνε ο,τι θέλεις με το μαλλί σου και τα ρούχα σου. Η συμπεριφορά σου με νοιάζει. Οτιδήποτε χρειαστείς θα ΄είμαι εδώ.." Η Μάρω τον κοίταξε βαριεστημένη. "Τελείωσες;" τον ρώτησε. Ο Γιάννης την κοίταξε εκνευρισμένα και έγνεψε θετικά. Χαμογέλασε και σηκώθηκε να την αγκαλιάσει. "Έλα τώρα χαζομικρή, κάτσε πιες τον καφέ!" Η Μάρω έφερε την κούπα στο μέρος της. "Ευτυχώς που υπάρχεις κ εσύ..' Έβγαλε το κασκόλ και το μπουφάν της και τα άφησε στην καρέκλα. "Ηρέμησε και πες μου τι έγινε" της είπε ο Γιάννης. Η Μάρω τον κοίταξε αρκετά φοβισμένη και ήπιε μια ρουφηξιά καφέ. Έτσι για να πάνε κάτω τα φαρμάκια. "Καλλιτέχνης είσαι" του είπε. Ο Γιάννης την κοίταξε άγρια και την πρόσταξε να του μην αλλάζει θέμα. Η Μάρω έσκυψε το κεφάλι της. "Γύριζα σπίτι. Με παραμόνευε έξω, με τράβηξε απο το μαλλί και άρχισε να με βρίζει. Δεν έδωσα σημασία αλλά δεν είμαι καλά. Και τα θυμήθηκα στη διαδρομή" είπε σαστισμένη και ολίγον τι, τρελαμένη. Ο Γιάννης την κοίταξε σκεφτικός. "Και κλαίς για τέτοιες μαλακίες; Πάντως και εγώ σ'ευχαριστώ που ήρθες, δεν είμαι καλά. Η Μάρω τον κοίταξε με απορία. "Τι έγινε τζουτζούκο;" τον ρώτησε. Δεν της απάντησε κ αυτή τον ρώτησε πάλι. Η ίδια έκφραση. "Χώρισες με την Τόνια;" Της έγνεψε για άλλη μια φορά καταφατικά. Άρχισε να κλαίει και φόρεσε την κουκούλα του. Προσπάθησε να του φτιάξει το κέφι, αν και ήταν σίγουρη πως ο Γιάννης είχε απλώς παρεξηγήσει την Τόνια. Η Τόνια ήταν εξαίρετη κοπέλα. "Δεν αλλάζουμε θέμα;" της πρότεινε. Η Μάρω επέμεινε. Ο Γιάννης έδειξε πολύ εκνευρισμένος. "Πήγα σπίτι της, άκουσα κραυγές, σπασίματα, και φρικιαστικούς ήχους. Παραμόνεψα λίγο και την είδα να φεύγει, ξυπόλυτη και φοβισμένη. Έπειτα απο λίγη ώρα κατέβηκε ένας άντρας. Ε, υπέθεσα τι έγινε και τη χώρισα" της είπε με μία πίκρα στο στόμα. Η Μάρω είχε μείνει άναυδη! "Δε νομίζω πως έκανες πολύ καλά.." του είπε. Ο Γιάννης άλλαξε θέμα και τη ρώτησε για τη δουλειά, η Μάρω απάντησε αρνητικά στην ερώτησή του και αυτό τον προβλημάτισε ιδιαίτερα. Η Μάρω ήταν γραμματέας στο γραφείο μιας ξαδέρφης της, ψυχολόγου. Έκλεινε ραντεβού και έκανε τέτοια πράγματα. Έβγαζε πολύ λίγα, αλλά της έφταναν για τις ανάγκες. Έμενε κοντά στον Γιάννη και συγκατοικούσε με μια συμφοιτήτριά της, την Αθηνά. "Βαρέθηκα να βλέπω τον γκόμενο της Βίκης!" είπε. "Τον Γιώργο;" τη ρώτησε. "Όχι, τον Δημήτρη!"
Η κουβέντα συνεχίστηκε για ώρες, μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε ως ένα γενικό ξεκαθάρισμα για τη ζωή της Μάρως.. Εφάρμοσε όσα της είπε ο Γιάννης και έκανε μια νέα αρχή. Τελειώνοντας την νομική, άνοιξε ένα δικηγορικό γραφείο μαζί με την Αθηνά στην Κρήτη. Η Αθηνά ήταν πλέον μέρος της οικογένειας, αφού παντρεύτηκε τον Ορφέα, τον αδερφό της Μάρως. Μετά απο χρόνια, όταν πέθανε όμως η κυρία Τζένη, η μάνα της Μάρως, όλα τα αδέρφια γύρισαν στο πατρικό τους στο Ναύπλιο και έζησαν τη ζωή τους ευτυχισμένοι.